Grenzeloos hard werken of bezieling, het verschil

Ik hoorde over een training bij een bedrijf waarbij de dialoog over grenzeloos hard werken en bezieling ontstond. Het was een training waarbij mensen echt diep met elkaar in gesprek gingen over wat ze uit het leven wilden halen. De training was een groot succes, maar werd na de eerste sessie-reeks afgeblazen. Te veel leiders en belangrijke medewerkers namen ontslag om de gedroomde bootreis te maken, een survival te plannen of volledig hun bezieling na te streven. De organisatie vond dit verlies zo kwetsbaar dat ze niet meer verder hierin durfde te investeren. Als de weg naar de bezieling open ligt, dan kun je vaak niet anders meer. Iets waar je aan geroken hebt dat goed voelt, ga je nastreven.

Let dus wel op dat je telkens een veilige omgeving creëert wanneer je het met je teamleden hebt over hun bezieling. Dit kan ik niet vaak genoeg zeggen. En ik zal wat meer vertellen over hoe ik aankijk tegen hard werken en bezieling/passie.  Bezieling is een diepe verbinding met wie je echt bent en de stroming die je verbindt – en veroorzaakt – met anderen.

Als je werkt conform je bezieling, dan blijf je in je kracht. Zoals een kunstenaar die bezield uren bezig is om een kunstwerk te creëren. Pas als het af is, gaat de energie eruit. Hard werken is de laag op de bezieling. De emotie die we ervaren bij iets waar we enthousiast over zijn. Hard werken kan iemand overwerkt maken. Je werk met hard werken doen kan precies het tegenovergestelde zijn dan je bezieling leven en juist energie lekken. Het verschil is heel gevoelsmatig, maar in opstellingen ervaren we weleens dat iemand die iets vanuit hard werken doet, weggaat uit zijn bezieling en een gat probeert te vullen in zichzelf. Hard werken creëert dat je niet hoeft te voelen, maar druk bezig bent. Het luistert heel nauw of je je bezieling volgt. Een beeldhouwer die uit een steen als lijdensweg of te grote gedrevenheid een bepaald beeld moet maken, kan niet anders dan dit volgen.  Maar deze beeldhouwer is helemaal kapot hierna.

Bezieling is meer moeiteloos en meer rust hebben in dat wat je doet. Zoals een mooi lied dat bezield door iemand gezongen wordt. Bezieling is verbonden met waarvoor je leeft, hard werken is verbonden met een drijfveer. Hard werken kun je nog persoonlijk uitleggen, bezieling is verbonden met een hoger zelf, grotere verbinding. Bezieling is niet meer persoonlijk maar kan alleen stromen samen met anderen in verbondenheid. Als je te hard werkt, maar niet in verbondenheid met anderen bent, kun je behoorlijk ziek worden.

Hard werken kan valse loyaliteit naar boven brengen.

Hard werken wil niet altijd je partner zijn in goede beslissingen. Een danser die omdat het moet met een spuit in zijn been een balletuitvoering doet, die is hard aan het werk. Hij wil niet verzaken, maar zijn bezieling zou hem moeten tegenhouden. Meerdere dansers wilden niet verzaken en hebben nu permanente schade, waardoor ze hun bezieling niet meer kunnen volgen[1].  Het leven is een bewuste dans. Als je onvoldoende beweegt blokker je, als je teveel beweegt forceer je.

Heel subtiel kun je het verschil tussen hard werken en bezieling op de volgende manier duiden; bezieling doe je uit een soort liefde, hard werken kan je ego strelen, valse energie opwekken, en zelfs lustopwekkend zijn.

Een voorbeeld uit mijn eigen praktijk legt dit verschil in mijn vak uit. Wanneer ik als organisatie opsteller de laag van hard werken raak bij iemand, ga ik sneller geloven in het verhaal van de cliënt en is er het gevaar dat ik mij laat meenemen in het verhaal en het overzicht verlies. Ik moet dan echt doorvragen en lang uithouden dat er geen antwoord komt, om de ware bezieling boven water te krijgen. Bezieling is ook heel kwetsbaar, heel teer, heel fragiel en je cliënt geeft die óf niet zomaar prijs, óf hij heeft er weinig verbinding mee door alle lagen die erop gesmeerd zijn. Bezieling is soms verbonden met een diepe pijn. De pijn bedekt dan de bezieling als een soort kwetsuur. Bezieling is ook niet zomaar wat. Het is het bestaansrecht van jou als mens. De pijn brengt de cliënt in een overlevingsstrategie, weg van de bezieling. De bezieling eronder aanraken maakt energie vrij om echt te gaan leven wat de bedoeling is. De diepere potentie van iemand aanraken betekent soms door de pijn gaan.

Let dus goed op in je gesprekken wat je zelf voelt en of je niet meegenomen wordt in een verhaal. Als je zelf nog nooit een opstelling hebt meegemaakt is het een etherisch verschil, maar gesprekken kun je ook doorvoelen. Als je je intuïtie volgt in je gesprekken ben je op de goede weg. Je kunt het toch niet fout doen, alleen feedback ontvangen.

[1] http://www.dans-info.net/dansblessures/   

Leave Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

* Checkbox GDPR is verplicht

*

Ik ga akkoord

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.